- توضیحات
- دسته: سازهای ضربی (کوبه ای )
- بازدید: 4709
ساز ترمین
ترمین
ترمین (به روسی: Терменво́кс، به انگلیسی: Theremin) در سال ۱۹۱۹ توسط لئون ترمین فیزیکدان روسی اختراع شد.
امروزه این ساز منحصر به فرد بسیار مورد توجه هنرمندان قرار گرفته‌است.
ترمین نه تنها شبیه هیچ سازی نیست، بلکه شیوه نواختن آن هم منحصر به فرد است. به این ترتیب که این ساز بدون لمس شدن نواخته می‌شود.
صدا توسط دو نوسان ساز به وجود می‌آید که با هم به ارتعاش در میآیند.
یکی از نوسان سازها در فرکانسی با طیفی بالاتر از حد شنوایی انسان عمل می‌کند و فرکانسهای نوسان ساز دیگر با ورود دست به میدان مغناطیسی تغییر می‌کند.
ضرباهنگ فرکانس که تفاوت میان فرکانسهای دو نوسان ساز است، صدایی است که میشنویم.
- توضیحات
- دسته: سازهای ضربی (کوبه ای )
- بازدید: 5003
ساز ماراکاس
ماراکاس
ماراکاس(جغجغه)(به اسپانیایی: Maracas) نام سازیست که به گفته‌ای ریشه آن از سرخ‌پوستان آمریکا است.
در برخی قبایل، از جغجغه در مراسمی برای دعای باران استفاد می‌شده‌است.
در برخی قبایل دیگر و به ویژه در میان قبایل با اعتقادات شمن‌باوری، از جغجغه برای احضار روح نیاکان کمک گرفته می‌شده است.
در برخی قبایل، جغجغه یکی از دارایی‌های پرارزش رؤسای قبیله به شمار می‌آمده.
این ساز در حال حاضر یکی از سازهای کوبه‌ای در موسیقی کلاسیک غربی محسوب می‌گردد.
منبع: ویکی پدیا
- توضیحات
- دسته: سازهای ضربی (کوبه ای )
- بازدید: 4408
ساز دُهُل
دُهُل
دُهُل نام یکی از سازهای کوبه ای موسیقی است. دهل طبلی بزرگ و دورویه‌ای که هر دو طرف آن پوستی از گاو یا گاومیش دارد، است.
در متن‌های مختلف نام آن، داول، تاول و داوول آمده است.
شکلی از آن به همراه سرنا در مناطق روستایی نواخته می‌شود. نوازنده، دهل را با ریسمانی که از شانه‌ها می‌گذرد به خود آویخته و با دو مضراب مختلف می‌نوازد.
برخی گفته‌اند انتهای مضراب دهل، پارچه‌ای گلوله‌ای شکل دارد ولی دهل را از یک طرف با چوب کلفتی به نام چنگال و از یک طرف با چوب باریکتری به نام دیرک نوازند.
البته در نواحی جنوبی ایران مانند هرمزگان و اطراف آن دهل را با دو دست می‌نوازند.
دهل در خاورمیانه و بویژه ایران دارای گونه‌های فراوان محلی است. برای نمونه در جنوب ایران گونه‌های زیادی از دهل وجود دارد مانندپیپه، جفه، پونکه و تویری
منبع: ویکی پدیا
- توضیحات
- دسته: سازهای ضربی (کوبه ای )
- بازدید: 4935
سازشناسی طبل
طبل
طبل نوعی ساز موسیقی از خانواده پرکاشن است که در رده سازه‌های کوبه‌ای قرار دارد.
طبل تشکیل شده از حداقل یک پوسته، به نام پوسته طبل، که به منظور ایجاد صدا بر روی بدنه آن کشیده شده‌است.
طبل یکی از قدیمی‌ترین و پرکاربردترین سازهای دنیا به شمار می‌رود، و طرح اولیه آن طی صدها سال بدون هیچ تغییری ثابت مانده‌است.
دهانه بدنه که پوسته طبل بر روی آن کشیده می‌شود به طور ثابت دایره می‌باشد، اما شکلِ دیگر قسمت‌های آن بسیار گوناگون است.
در موسیقی سنتی غرب، رایج‌ترین شکل آن استوانه است. سر دیگر طبل ممکن است باز باشد و یا روی آن هم پوسته کشیده باشند، که به آن طبل دوسر می‌گویند.
معمولاً در بین دو سر این نوع طبل‌ها حفره‌ای ایجاد می‌کنند تا صدا تشدید شود.
در گذشته طبل به جز کاربرد در زمینه موسیقی، در ارتباطات نیز کاربرد داشته، و بعضی مواقع از آن برای فرستادن پیام نیز استفاده می‌کردند.
منبع: ویکی پدیا
- توضیحات
- دسته: سازهای ضربی (کوبه ای )
- بازدید: 4329
تمبک
تُمبَک
(تنبک، دمبک، دنبک یا ضَرب) یکی از سازهای کوبه‌ای ایرانی است.
ساختمان
این ساز پوستی، از نظر سازشناسی جزء طبل‌های جام‌شکل محسوب می‌شود که از این خانواده می‌توان به سازهای مشابه مانند داربوکا در کشورهای عربی و ترکیه و همچنینزیربغلی در افغانستان اشاره کرد.
بدنه تنبک را در گذشته از جنس چوب، سفال و گاهی هم فلز می‌ساختند، لیکن امروزه از جنس چوب می‌سازند.
صفحه3 از5
تاریخ و زمان فعلی
پنجشنبه, ۲۰ فوریه ۲۰۲۰
پنجشنبه, ۰۱ اسفند ۱۳۹۸
پنجشنبه, ۲۵ جمادی الثانی ۱۴۴۱
نمایش تصادفی گالری ویدئو ها
ساز شناسی
از ادوات بسیار ساده و قدیمی موسیقی است که بعد از حنجره انسانی آن را قدیمی ترین و طبیعی ترین اسباب موسیقی دانسته اند و انواع گوناگونی داشته است مانند: نی، قره نی، نی مضاعف، نی زبانه دار، نی انبان، نای
...